عشق

چه روزهایی

چه روزهایی را می گزرانیم بی آن که بدانیم

بی آن که بفهمیم

از کوچه می گز ریم بی آنکه نگاهی به آن درخت خشکیده کنیم

که چرا آن همه شاخ و برگ زیبایش

به جای آنکه بالای سرش باشد

زیر پای من عابر لح می شود

از کوچه می گزریم بی آنکه نگاهی به آن دیوار ترک دار کنیم

که چرا آن دیواری که بارها تو را از باران گریزاند

حالا تک تک آجر هایش

 به دست کودکان باشد

آری این چه رسم روزگاری است

هرکس که سالها برایمان زحمت می کشد

تا بادی بیاید ما از یادش می بریم